Ne türden zanaattır ki ışıkla resmeder anları? Fotoğrafın sırrı nedir, anlatayım size, ey sanat yolcusu!
Önce bilin, zamanın hükmünü, yani Enstantane Hızını: Göz açıp kapayıncaya kadar ki andır bu, Hızlıysa donar uçan kuş, hızlıca koşan at, Yavaşsa dans eder rüzgârda ağaçlar, sularda ışıklar.
Sonra bak Diyafram’a, gözdür o, açılır kapanır: Genişse bulanık kalır arkadaki dünya, ön plana döner gözler, Daralıp küçülünce netleşir sonsuzluk; uzak ve yakındır her şey birden.
Ve ISO, ışığa duyarlıdır fotoğrafın ruhu; Düşük olduğunda güneş parlaktır, sakinleşir resim, Ama yükseltirsen eğer, geceyi gündüze çevirir, Loş ışıkta bile canlı olur sahne.
Gözünü doğru yönelt, odaklamanın sanatında: Elle seçersen netliği, senin hükmün olur görüntü, Yahut bırak otomatik olsun bu iş, Sensörlerin karar versin, sen huzura er.
Bazen yanılır kamera, görmez istediğini, O vakit Pozlama Telafisiyle düzeltebilirsin hatayı: Karanlıksa aç biraz ışığın yolunu, Parlaksa kıs, dengele teraziyi.
Doğru renkler için Beyaz Dengesine kulak ver: Sabah güneşinde başka ton, akşam mumunda başkadır renk, Ayarla onu, hazır ölçülerle yahut ellerinle, Gerçeğe yaklaşır böylece resmin.
Kompozisyon denilen sırra vakıf olasın, Öğren altın oranı, üçte biri, simetriyi, Kontrastla canlandır sahneyi, düzeni sağla, Seyreden gözün kalbini çal böylece.
Çerçevelemeyi iyi yap, kes ne varsa fazladan, Ana nesneye odaklan, hikâyeyi açık et, Dikkat dağıtan ne varsa çıkar ki dışarı, İzleyenin aklı buluşsun tek bir anla.
Deneyerek farklı açılardan çek, Yükseklerden bak dünyaya, yahut alçaktan, Yeni perspektiflerle çeşitlensin eserlerin, Alışılagelmişin dışına çıksın gözün.
Ve nihayet ışığın marifetini unutma: Sabah vakti yahut gün batımıdır en güzeli, Yumuşaktır o vakit, kucaklar dünyayı, Kaç sert öğle güneşinden, acıtır resmi.
Bu bilgilerle donanırsan, ey talip, Zanaatını büyütür, güzelleştirirsin eserini, Çalış, dene ve sabret ki anlar sana sırlarını açsın, Senin ellerinden doğsun fotoğraf denen mucize.